Zibersegurtasuna: Tokiko ikuspegia

Zer egiten du lehenik “Sare Handiak” gure hardwarea pizten dugunean, LOKALIZATU egiten dugunean, zure hardwarea lokalizatu ahal izateko konfiguratuta egon edo ez; “Sare Handiaren” gutxieneko protokoloa bere sarera konektatuta dituen elementuen lokalizazio zehatzean oinarritzen da, eta, bigarrenik, sareko elementu horren IDENTIFIKAZIOA egiten da, eta horrela badaki non dagoen eta nor dagoen identifikatuta, zure hardwareak funtziona dezan gutxieneko eta oinarrizko premisa da; horregatik, zuk inoiz ez duzu konfiguratuko zure hardwarean, eta ez diozu baliozko baimenik emango zure hardwareari bi parametro horien gainean. Lokalizazioa sare berak ematen dizu, eta identifikazioak sarean aurrez kargatuta egon behar du zure hardwarea ibil dadin.

Zure hardwarea zure hardwarearen berezko lokalizazioa da, hau da, zure hardwarea “sarearen aurka” etengabe egiten ari dena, dela zure hardwarea mugikorra, PCa, TB, GPSa eta abar. Ez dago zure mugikorrak GPSa izan ala ez, zure mugikorraren eta urruneko estazioaren arteko elkarrizketa da, eta zuk dei bat egiteko, Interneten nabigatzeko eta abarrerako sarbidea ematen dizu.

Identifikazioa funtsezkoa da sareko edozein elementurentzat. Hala, sare-txartelaren bidezko identifikazioak eta MAC (Media Access Control) izeneko zenbaki esklusiboa (IMEI (International Mobile Equipment Identity) du izena, eta sare guztietan ibiltzen da.

Argi utzi nahi dut hori guztia automatikoki gertatzen dela, eta zuk, hardwarearen jabe zaren aldetik, ez daukazula bi parametro horiek aldatzeko aukerarik, eta oraindik ez dut hitz egin instalatuta duzun softwareaz eta zure hardwarean erabiliko duzun softwareaz; are gehiago, irakurlea dagoeneko dena konturatu bada bigarren mailakoa da, hau da, zure komunikazioen eta lokalizazioen konfidentzialtasuna konfiguratzeko modu asko egon daitezke, baina “Sare Handiak” eskatzen dizkizun beste horiek ez.

Erabiltzen ditugun softwareek frogatzen didatenez, konpainia partikularrek etengabe erabiltzen dituzte bi parametro horiek beren interesetarako, eta software horiek egiten duten gauza bakarra da datu horiek azkarrago eta beren interesetarako erabiltzeko moduan jartzea; “Sare Handia” ahalmenari eta abiadurari dagokienez aurreratuta, datuak bidaltzeko gaitasun handia eta gure hardwarearen gaineko konexioaren fidagarritasuna ditugu. Horri esker, gero eta gehiago dira gure terminaletatik ateratzen diren datuak, eta informazio gehiago ematen diete bizitzan zehar mugitzeko ditugun moduei buruz. Are gehiago, hurrengo iraultzaren hasieran gaude, IAn edo adimen artifizialean.

Horrela hasi zen proiektua, M2M (Machine to Machine) izenekoa, benetako “Makinen iraultza” bihurtzen ari da, eta, datu asko eskuratuta, makinek beraiek bakarrik erabakitzen dute zer nolako jarduera egin behar duten esleitutako lanak behar bezala egiteko eta behar bezala funtziona dezaten. Zeregin horiek, oraingoz, giza eskua izango da, baina, denborak aurrera egin ahala, makinek erabakiko dute zein izango diren eraginkorrenak. Hona hemen adibide batzuk: Volkswagen-etik Iruñean irteten diren hurrengo 25 autoak zer koloretan aterako diren erabakitzeko, oraingoz, Wolfsburg-eko ekoizpen-batzorde batek hartuko du erabakia; IA garatuz eta Volkswagen-en Big Data bidez datu guztiak bilduz, IAk berak erabakiko du zer auto ateratzen diren kolore bakoitzetik, horri buruzko probak egin dira eta emaitza ezin hobea lortu da. Maila lokalagora ere iristen ari da, Samsung-ek esperimentu bat egin du hozkailu adimendunekin, eta, urtebetez, etxetresna elektrikotik pasatzen den guztia aztertzen aritu da. Handik urtebetera, datu-bilketa bat egin du, eta Big Data bat sortu du. Gero, familia horrek behar dituen alargunak on line erosi behar dituen erabaki du, eta, amaitzeko, ez da beharrezkoa ibilgailuak, hegazkinak eta abar gidatzeari buruzko gai guztia hitz egitea.