Orreaga 2021

        Bizirik dirauten nazio guztiek dute euren egutegian biziraupenaren aldeko borrokaren une garrantzitsuenak. Hots, une horiek non herri batek “bizi nahi dut!” ozen esaten duen  eta, egitateen bidez, frogatu egiten duen haren bizinahi hori. Esan gabe doa gurea bezalako nazio zapalduek bereziki beharrezko dutela oroimen historikoaren ariketa hauek.

         Esan gabe doa ere guretzat hauetako egun bat, eta oso esanguratsua dena, Abuztuaren 15a dela. Hain esanguratsua ezen gure Nazio-Eguna izan behar duelakoan baikaude. Izan ere, egun hartan gure arbasoek inbaditzaileei aurre egiteaz gain, irabazteaz gain, ahalbideratu zuten periodo historiko luze batean gure herriaren biziraupena bermatu zuen estatu bat, nafar estatua. Nahiko arrazoi dena, gure ustez, Orreagako guduaren data euskal egutegi nazionaleko nagusia izateko.

        Jakin badakigu, noski, estatu hura, beraren estatu garaikide guztiak bezala, garaiko klase esplotatzaileen estatua zela, jauntxo feudalena, hain zuzen ere. Izatez, ez dago klase-izaerarik gabeko estaturik eta orain dela 1200 urte pasa klase esplotatuek ez zeukaten botere politikoa hartzerik. Horiek hala, gure arbasoek eraiki zuten historikoki posiblea zen estatua. Herri langileak, herri esplotatuak asmatu zuen euskal estatu baten alde egiten, estatu zapaltzaile arrotzen kontra: Inperio karolingioa, Aragoi, Gaztela, Frantzia, Espainia... Beti ere klase esplotatzaileen gidaritzapean, Euskal Herri Langileak, berriz, ez zeukan estrategia propiorik. Aitzitik, askatasun- eta biziraupen-sen espontaneoak gidari jarduten zuen. Zeinak egun ere beharrezkoa ditugun arren, ez dira nahikoak. Zeren eta egungo klase esplotatzailearen, burgesiaren, zatiki guztiak integratu baitira estatu zapaltzaileen klase-menderatzaileen blokeetan. Herri langileak, euskal langileriak haren estrategia sortu behar du.

        Egun, gainera, gure independentziaren aldeko borrokak ez du egiten Frantziako eta Espainiako estatuen kontra soilik. Hauek kide dituen bloke inperialista, inperialismo yanki-sionista, ere dugu oztopo. Behartzen gaituena bloke horrekin gatazkan dauden herri eta estatuekin aliantzak bilatzera. Eta ez dago horretarako prest dagoen Euskal Herriko burgesiaren sektorerik.

        Laburbilduz, honen guztiaren ondorioz, Euskal Herri Langileak bere askapen nazionalaren subjektu bakarra izan behar du. Klase-Independentzia nazio-independentzia eskuratzeko ezinbesteko baldintza dugu beraz. XXI. mendeko estrategia independentistak iraultzailea, antinperialista eta antikapitalista izan behar du eta euskal estatuak, nafar-estatuak, estatu sozialista bat.

Herritar Batasuna

Deskargatu

Orreaga 2021

        Bizirik dirauten nazio guztiek dute euren egutegian biziraupenaren aldeko borrokaren une garrantzitsuenak. Hots, une horiek non herri batek “bizi nahi dut!” ozen esaten duen  eta, egitateen bidez, frogatu egiten duen haren bizinahi hori. Esan gabe doa gurea bezalako nazio zapalduek bereziki beharrezko dutela oroimen historikoaren ariketa hauek.

        Esan gabe doa ere guretzat hauetako egun bat, eta oso esanguratsua dena, Abuztuaren 15a dela. Hain esanguratsua ezen gure Nazio-Eguna izan behar duelakoan baikaude. Izan ere, egun hartan gure arbasoek inbaditzaileei aurre egiteaz gain, irabazteaz gain, ahalbideratu zuten periodo historiko luze batean gure herriaren biziraupena bermatu zuen estatu bat, nafar estatua. Nahiko arrazoi dena, gure ustez, Orreagako guduaren data euskal egutegi nazionaleko nagusia izateko.

        Jakin badakigu, noski, estatu hura, beraren estatu garaikide guztiak bezala, garaiko klase esplotatzaileen estatua zela, jauntxo feudalena, hain zuzen ere. Izatez, ez dago klase-izaerarik gabeko estaturik eta orain dela 1200 urte pasa klase esplotatuek ez zeukaten botere politikoa hartzerik. Horiek hala, gure arbasoek eraiki zuten historikoki posiblea zen estatua. Herri langileak, herri esplotatuak asmatu zuen euskal estatu baten alde egiten, estatu zapaltzaile arrotzen kontra: Inperio karolingioa, Aragoi, Gaztela, Frantzia, Espainia... Beti ere klase esplotatzaileen gidaritzapean, Euskal Herri Langileak, berriz, ez zeukan estrategia propiorik. Aitzitik, askatasun- eta biziraupen-sen espontaneoak gidari jarduten zuen. Zeinak egun ere beharrezkoa ditugun arren, ez dira nahikoak. Zeren eta egungo klase esplotatzailearen, burgesiaren, zatiki guztiak integratu baitira estatu zapaltzaileen klase-menderatzaileen blokeetan. Herri langileak, euskal langileriak haren estrategia sortu behar du.

        Egun, gainera, gure independentziaren aldeko borrokak ez du egiten Frantziako eta Espainiako estatuen kontra soilik. Hauek kide dituen bloke inperialista, inperialismo yanki-sionista, ere dugu oztopo. Behartzen gaituena bloke horrekin gatazkan dauden herri eta estatuekin aliantzak bilatzera. Eta ez dago horretarako prest dagoen Euskal Herriko burgesiaren sektorerik.

        Laburbilduz, honen guztiaren ondorioz, Euskal Herri Langileak bere askapen nazionalaren subjektu bakarra izan behar du. Klase-Independentzia nazio-independentzia eskuratzeko ezinbesteko baldintza dugu beraz. XXI. mendeko estrategia independentistak iraultzailea, antinperialista eta antikapitalista izan behar du eta euskal estatuak, nafar-estatuak, estatu sozialista bat.

Herritar Batasuna

Deskargatu